- сабабият
- [سببيت]а. фалс. сабабгорӣ; робитаи мутақобили рӯйдодҳо, ки яке сабаби вуқӯи дигаре мегардад
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
категория — [کتيگاريه] ю 1. фалс. маф ҳумҳои асосие, ки хусусиятҳои умумӣ, муҳим, муносибати ҳодисаҳои воқеӣ ва маърифатро инъикос мекунанд: катего рияҳои вақту фазо, зиддияту сабабият, ҳаракат ва ғ. 2. збш. маҷмӯи мафҳумҳои умумии ба гурӯҳи муайяне хос:… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ